Oratio me istius philosophi non offendit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At certe gravius. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid
quidque sit aperitur, definitio est.

Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata,
quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre
potuerit.

Eam stabilem appellas. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.

Bork: Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Tuum credibile?: Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Bork: Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
Bork: Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Bork: Ille incendat?

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Duo Reges: constructio interrete. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.